Tema 5.10: Socialización e cultura dos primeiros humanos

Actividades páx. 97:


1.

Os progresos na socialización, como a organización do grupo; o avance da tecnoloxía, como a fabricación de ferramentas; algúns descubrimentos, coma o lume e o desenvolvemento da cultura, foron esenciais para o éxito evolutivo das diferentes especies de homínidos que en último termo nos conduciron á nosa especie, o Homo sapiens.

2.

Grazas ao lume puido conservar a calor, iluminarse na noite, escorrentar aos animais perigosos e evitar os insectos. Tamen lle serviu para asar a carne e comezou a técnica de cociñar alimentos.




3.

Ocupábanse dos labores domésticos como mellorar o hábitat. Tamen facían traballos de carrexo e recolección, colaboraron na caza e transmitían as ensinanzas do grupo aos fillos na etapa infantil.


4.

Os Homo sapiens de Europa habitaron repetidamente as covas do Norte de España e do Oeste e Sur de Francia. En Europa Central establecéronse en campamentos de cabanas fabricadas con peles e ósos de animais cazados.

Tema 5.9: O xénero Homo

Actividades páx. 95:


1.

Homo habilis-Homo erectus-Homo antecessor-Homo heidelbergensis-Homo neanderthalensis-Homo sapiens

2.

-Homo ergaster: tiña un tamaño semellante á dos humanos actuais, a cara máis longa e prominente. Posuía molares robustos. Era bo cazador e recolector, e dominou a técnica da talla da pedra.

-Homo erectus: considérase queé a mesma especie que o Homo ergaster, pero dispersouse por outros moitos lugares de Asia. Tiña escasa capacidade cerebral. Parecía estar emparentado co Homo floriensis, procedente dunha illa de Indonesia, que era un ser de estatura pequena ao que se lle chamou puopularmente Hobbit.

Tema 5.8: Os parentes próximos da especie humana

Actividades páx. 93:


1.

Son árbores que amosan graficamente as relacións evolutivas entre varias especies que teñen un devanceiro común. Cada rama da árbore representa unha especie. Os puntos de ramificación representan a diverxencia de dous ou máis grupos a aprtir dun devanceiro común.





2.

Hai aproximadamente 4,5 millóns de anos. Aos australopithecus. En África na contorna dos bosques ou entre o bosque e a sabana arborizada. O austraopithecus anamensis, o australopithecus africanus e o australopithecus afarensis.


3. 

Que houbo moitas especies implicadas, variacións e extincios en diferentes momentos, por iso evítase ropoñer hipótesis filoxenéticas entre as especies.

4.

Os seus corpos son relativamente grandes e os cerebros pequenos. Aínda que non se sabe a súa idade, podería ser unha nova especie na liña cara aos humanos actuais.

Tema 5.7: Orixe da especie humana

Actividades páx. 91:


1.

-Adquisición dunha postura bípede ou ergueita.
-Cambio de función das extremidades.
-Remodelación do rostro e da dentación.

2.

Esta característica relacionase cun cambio climático, polo cal se pasou dunha selva arborizada á árida sabana e que obrigou a un grupo de primates a abandonar a súa vida árborea para camiñar por espazos abertos. Esta característica facilita observar o horizonte por encima das altas plantas herbáceas da sabana, cruzar canles de auga con pouca profundidade e percorrer grandes distancias ao camiñar durante máis tempo.

                                     


3.

As extremidades inferiores detínanse unicamente a actividades locomotoras, polo que se alongan con respecto ás superiores e ao tronco; o pé convértese en plantígrado e o dedo polgar oriéntase paralelo aos outros, deixando de ser opoñible, xa que os pés só se usan para camiñar.

4.

Aparición e desenvolvemento da linguaxe (permitiu a trnasmisión de ideas e de coñecemento entre individuos. Deste xeito, comeza a evolución cultural que influiu no desenvolvemento das poboacións humanas modernas.

O sexo, diferenciado dos outros animais (tivo moito éxito reprodutivo, favorecido pola desaparición do celo, que permitiu un número progresivamente máis grande de contactos sexuais e unha maior fertilidade das femias.

                   

Tema 5.6: As probas da evolución

Actividades páx. 89:

1.

As probas anatómicas, as probas bioxeográficas, as probas embriolóxicas, as probas paleontolóxicas e as probas moleculares.

                               


2.

O chimpancé. O cabalo. As diferenzas dependen do afastado que estea o antecesor común  dos dous seres vivos no tempo.


             

Tema 5.5: Novas teorías evolucionistas

Actividades páx. 87:

1.

Porque une as ideas de Darwin coas ideas de Mendel

2.

A selección natural actúa sobre a variabilidade xenética. Os individuos dunha poboación son portadores de diferentes alelos responsables do seu fenotipo. A selección natural tende a eliminar os fenotipos menos ventaxosos e preserva os máis vantaxosos e farán que esta poboación se adapte ao medio.


3.

Unha especie pasa por longosa períodos de nos que non sofre ningunha transformación, que aparecen interrompidos por subitos períodos de evolucion moi intensa. A  ausencia de pasos intermedios no rexistro fósil corresponde á falta real destas formas intermedias.


                            


4.

Tema 5.4: Teorías evolucionistas

Acitividades páx. 85:

1.

-A función crea o órgano (os órganos que máis se utilizan desenvólvense progresivamente para realizar unhas determinadas funcións).

-Os órganos ou os caracteres adquiridos durante a vida hérdanse (as novas características adquiridas polos individuos ao longo da vida son transmitidos aos seus descendentes).



2.

Os caracteres adquiridos por un individuo ao longo da súa vida, non se transmiten á descendencia, xa que só se herdan aqueles cuxa información se atopa nos xenes.


3.

-Entre os organismos existe unha loita pola supervivencia
-Existe unha gran variabilidade entre os individuos dunha mesma poboación
-O medio selecciona aos organismos  mellor adaptados
-As especies evolucionan


Nunha poboación de xirafas existe certa variabilidade entre os individuos. Algúns deles posúen as patas e o pescozo máis longos que outros. En épocas desfavorables, como as de seca, as xirafas coas patas e co pescozo máis longos poderán alcanzar as follas máis altas das árbores para comer. As demáis morren. Co tempo, xeración tras xeración, na poboación haberá cada vez máis xirafas coas patas e co pescozo longos.

Tema 5.3: A evolución dos seres vivos

Actividades páx. 83:

1.

As teorías fixistas eran as cales decían que as especies non cambian e que, polo tanto, se manteñen inalterables ao longo do tempo. Segundo esta teoría as especies que poboan a Terra serían, desde a súa orixe, tal e como as coñecemos, sen ningún tipo de variación.

 
 2.

Sostén que os seres vivos transformábanse ou evolucionaban por efecto da acción de factores ambientais. A teoría das transformacións infinitas e nela argumentaba que os cambios dos seres vivos se deben a alimentación, ao clima, ao medio físico ou á domesticación.

Tema 5.2: Outras teorías sobre a orixe da vida

Actividades páx. 82:


1.

A teoría da xénese mineral propón que os minerales foron necesarios para que actuaran de soporte para permitir que as moléculas orgánicas pequenas se unisen entre elas e orixinasen as grandes moléculas biolóxicas en zonas arxilosas.


A teoría das fontes hidrotermais propón que a vida apareceu no fondo oceánico, arroupada pola calor que desprendían os volcáns e as chemineas submarinas, e non nas carcas litorais da superficie, expostas á intensa luz solar.






A teoría da panspermia propón que os primeiros microorganismos que habitaron a Terra non se orixinaron aquí, senón no espazo exterior e chegaron ao noso planeta no interior dos múltiples meteoritos que chocaban contra a superficie terrestre. Logo desenvolvéronse grazas as condicións favorables que atoparon, e a partir dela formáronse o resto dos seres vivos.
                                


2.

Si, xa que hai probas concluíntes, por exemplo, un meteorito que veu da Marte encontrado en 1996 contén restos de posible orixe biolóxica.

     

Tema 5.1: Teorías sobre o orixe da vida

Actividades páx. 81:

1.

Esta teoría postulaba que que a vida xurdiu na Terra a partir de materia inerte que espontaneamente se transformaba para orixinar materia viva.

2.

Demostrou que as larvas da mosca que aparecían na carne en descomposición proviñan das propias moscas e non da carne en putrefacción.

3.

Foi Louis Pasteur mediante unha serie de experimentos case dous séculos máis tarde, en 1861, demostrou de maneira concluínte que a xeración espontanea non existe e que, polo tanto, todos os seres vivos só proceden doutros seres vivos predecesores.




4.

Propuxo que a vida xurdiría por procesos fisicoquímicos ocorridos gradualmente na atmosfera primitiva terrestre. Consta de varias etapas:


Os gases na atmosfera primitiva, expostos a unha radiación intensa radiación solar reaccionarían espontaneamente para formar moléculas orgánicas sinxelas, como aminoácidos ou azucres.

As moléculas orgánicas sinxelas precipitaron sobre a superficie terrestre e foron arrastradas pola choiva ata os océanos primitivos, onde se disolveron lentamente e formaron un caldo ou sopa primitiva.

Nesta sopa primitiva as moléculas reaccionaron entre sí e orixinaron moléculas máis complexas, como as proteínas. Co tempo formaríanse agregados moleculares en forma de coacervados que encerrarían moléculas, coma os ácidos nucleicos. Éstos coacervados serían os percusores da primeiras células.