Actividades, páx. 23
1.
Cada cromosoma ten 1 molécula de ADN.
2.
Non ten porque perde o núcleo para pasar por sitios estreitos como o capilar.
3.
Os cromosomas son fibras curtas e grosas que se localizan no núcleo e posúen a información xenética que se debe transmitir ás células fillas en cada división celular. A cromátide é o resultado da división celular do cromosoma que aparece duplicado no que ven sendo dúas cromátides. O xene é a unidade xenética que determina as características herdables de cada individuo. Os cromosomas homólogos don os que teñen os xenes para o mesmo carácter na mesma posición.
4.
Os xenes localízanse na molécula de ADN xa que forman parte dela.
5.
Un procede do pai, e outro da nai.
6.
O cariotipo dun home ten un cromosoma X e outro Y en cambio unha muller ten dous X.
7.
As célula diploides teñen 23 parellas de cromosomas e as células haploides teñen un xogo de cromosomas, é dicir, xa teñen 23.
miércoles, 30 de octubre de 2019
miércoles, 9 de octubre de 2019
Tema 1.5: Estruturas e orgánulos da célula eucariota
Actividades, páxina 13:
1.
É unha rede proteica que dá soporte ao citoplasma e é responsable do movemento celular. Os seus compoñentes son os microfilamentos, os filamentos intermedios e os microtúbulos. Os microfilamentos participan na contacción muscular e no proceso de citocinese da división celular; os filamentos intermedios axudan a manter a forma celular e os microtúbulos forman o fuso mitótico e os cilios e flaxelos.
2.
O anxonema é a estrutura interna dos cilios e flaxelos. Os cilios e os flaxelos diferéncianse en que os cilios son máis curtos e numerosos que os flaxelos.
3.
É unha rede de sacos e túbulos membranosos intercomunicados. Pode ser rugoso ou liso. O rugoso sintetiza as proteínas que pasan despois ao aparato de Golgi e o liso elimina substancias tóxicas e produce lípidos.
4.
Son vesículas membranosas que conteñen encimas. Os lisosomas levan a cabo a dixestión intracelular. Nacen nunha estrutura celular membranosa (o aparato de Golgi).
1.
É unha rede proteica que dá soporte ao citoplasma e é responsable do movemento celular. Os seus compoñentes son os microfilamentos, os filamentos intermedios e os microtúbulos. Os microfilamentos participan na contacción muscular e no proceso de citocinese da división celular; os filamentos intermedios axudan a manter a forma celular e os microtúbulos forman o fuso mitótico e os cilios e flaxelos.
2.
O anxonema é a estrutura interna dos cilios e flaxelos. Os cilios e os flaxelos diferéncianse en que os cilios son máis curtos e numerosos que os flaxelos.
3.
É unha rede de sacos e túbulos membranosos intercomunicados. Pode ser rugoso ou liso. O rugoso sintetiza as proteínas que pasan despois ao aparato de Golgi e o liso elimina substancias tóxicas e produce lípidos.
4.
Son vesículas membranosas que conteñen encimas. Os lisosomas levan a cabo a dixestión intracelular. Nacen nunha estrutura celular membranosa (o aparato de Golgi).
martes, 8 de octubre de 2019
Tema 1.4: A célula animal e vexetal
Actividades, páxina 11:
1.
2.
É unha capa que protexe á célula da presión producida pola absorción de auga por osmose. Nas células vexetais está formada por celulosa e outras moléculas.
1.
- A membrana plasmática: que está formada por unha bicapa de lípidos con proteínas e glícidos.
- O citosol é un medio acuoso que envolve ao resto dos compoñentes do citoplasma e ao núcleo.
- O citoesqueleto é un conxunto de filamentos proteicos e de microtúbulos do citoplasma.
- Os centríolos son estruturas exclusivas das células animais que forman parte do centrosoma.
- Os orgánulos máis importantes da membrana son as mitocondrias. Outros son o retículo endoplasmático, o aparato de Golgi, os lisosomas e peroxisomas e as vesículas.
2.
É unha capa que protexe á célula da presión producida pola absorción de auga por osmose. Nas células vexetais está formada por celulosa e outras moléculas.
miércoles, 2 de octubre de 2019
Tema 1.3: Organización da célula procariota e eucariota
Actividades páxina 9:
1.
Non teñen núcleo (polo que o ADN está libre no citoplasma); presentan unha membrana plasmática formada por unha bicapa de lípidos, proteínas e glícidos. Ao redor da misma, teñen unha parede celular e unha cápsula; no seu citoplasma hai ribosomas (que son estruturas celulare nas que se producen as proteínas); e teñen pelos que son prolongacións da célula que lle permite unirse a outras no medio que se atopan.
2.
Os virus son estruturas acelulares formadas por un ADN ou ARN e por proteínas. A única característica que comparten cos seres vivos é a capacidade de reprodución, na que teñen que parasitar unha célula porque carecen de orgánulos necesarios para sintetizar as súas propias moléculas.
Está formada por dúas membranas e posúe poros que permiten o paso da moléculas cara e desde o citoplasma. Diferenciase dunha membrana polas dúas membranas das que está formada.
5.
Está formada por moléculas de ADN asociadas cunhas proteínas chamadas historias. Forma longas fibras que se acurtan e condensan para formar cromosomas.
1.
Non teñen núcleo (polo que o ADN está libre no citoplasma); presentan unha membrana plasmática formada por unha bicapa de lípidos, proteínas e glícidos. Ao redor da misma, teñen unha parede celular e unha cápsula; no seu citoplasma hai ribosomas (que son estruturas celulare nas que se producen as proteínas); e teñen pelos que son prolongacións da célula que lle permite unirse a outras no medio que se atopan.
2.
Os virus son estruturas acelulares formadas por un ADN ou ARN e por proteínas. A única característica que comparten cos seres vivos é a capacidade de reprodución, na que teñen que parasitar unha célula porque carecen de orgánulos necesarios para sintetizar as súas propias moléculas.
3.
1ª diferencia: as células procariotas non teñen núcleo mentres que as eucariotas si-
2ª diferencia: as células procariotas teñen parede celular e cápsula arredor da membrana mentres que as eucariotas solo teñen membrana.
3ª diferencia: no citoplasma, as células procariotas solo teñen ribosomas mentres que as eucariotas teñen citosol, citoesqueleto, ribosomas e outras estruturas.
4.
Está formada por dúas membranas e posúe poros que permiten o paso da moléculas cara e desde o citoplasma. Diferenciase dunha membrana polas dúas membranas das que está formada.
5.
Está formada por moléculas de ADN asociadas cunhas proteínas chamadas historias. Forma longas fibras que se acurtan e condensan para formar cromosomas.
Tema 1.2: As proteínas e os ácidos nucleicos
Actividades, páxina 7:
1.
É unha biomolécula de gran tamaño que está formada por distintas combinacións de aminoácidos. Unha proteína está formada por máis de cen moléculas deses aminoácidos unidas en disposición lineal por medio de enlaces.
2.
Son moléculas que están unidas a outras moléculas máis grandes para formas ácidos nucleicos. As moléculas que forman parte dos nucleótidos son monosacárido, ácido fosfórico, e base nitroxenada que pode ser adenina, guanina, citosina, timina ou uracilo.
3.
É o ácido ribonucleico que ten a información necesaria para a síntese dunha proteína e leva esa información aos ribosomas, nos que se produce esta síntese, un proceso coñecido como tradución xenética.
2.
1.
É unha biomolécula de gran tamaño que está formada por distintas combinacións de aminoácidos. Unha proteína está formada por máis de cen moléculas deses aminoácidos unidas en disposición lineal por medio de enlaces.
2.
Son moléculas que están unidas a outras moléculas máis grandes para formas ácidos nucleicos. As moléculas que forman parte dos nucleótidos son monosacárido, ácido fosfórico, e base nitroxenada que pode ser adenina, guanina, citosina, timina ou uracilo.
3.
É o ácido ribonucleico que ten a información necesaria para a síntese dunha proteína e leva esa información aos ribosomas, nos que se produce esta síntese, un proceso coñecido como tradución xenética.
2.
Tema 1.1: A célula e os seus compoñentes
Actividades , páxina 5:
1.
Son os elementos químicos que forman a materia viva. Os máis importantes son o osíxeno, carbono, hidróxeno e nitróxeno. Son bioelementos que se atopan en cantidades moi pequenas.
2.
É a tendencia das partículas de soluto a distribuírse uniformemente no seo dunha difusión. A osmose é a difusión a través dunha membrana semipermeable, que é aquela que permite o paso do disolvente, pero non do soluto.
3.
Son glícidos que están formados por milleiros de moléculas de mosacáridos unidas e poden desempregar unha función de reserva de enerxía ou estrutural. (amidón, glicóxeno e celulosa).
4.
Son biomoléculas orgánicas insolubles en auga que desempregan importantes funcións nas células. Están as ceras que repelen a auga e serven de protección contra a humidade; os fosfolípidos, que conteñen o ácido fosfórico e están os esteroides, nos que destacan a vitamina D, o colesterol e as hormonas sexuais masculinas e femeninas.
1.
Son os elementos químicos que forman a materia viva. Os máis importantes son o osíxeno, carbono, hidróxeno e nitróxeno. Son bioelementos que se atopan en cantidades moi pequenas.
2.
É a tendencia das partículas de soluto a distribuírse uniformemente no seo dunha difusión. A osmose é a difusión a través dunha membrana semipermeable, que é aquela que permite o paso do disolvente, pero non do soluto.
3.
Son glícidos que están formados por milleiros de moléculas de mosacáridos unidas e poden desempregar unha función de reserva de enerxía ou estrutural. (amidón, glicóxeno e celulosa).
4.
Son biomoléculas orgánicas insolubles en auga que desempregan importantes funcións nas células. Están as ceras que repelen a auga e serven de protección contra a humidade; os fosfolípidos, que conteñen o ácido fosfórico e están os esteroides, nos que destacan a vitamina D, o colesterol e as hormonas sexuais masculinas e femeninas.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
Tema 6/7.8: Adaptacións ao medio terrestre e aéreo
Actividades páx. 119 : 1. Son os pulmóns das aves igual que os peixes teñen vexigas natatorias. 2...
-
Actividades, páx. 43 : 1. Cando os alelos dun individuo son distintos, o individuo é heterocigótico ou híbrido. ...
-
Actividades, páxina 13 : 1. É unha rede proteica que dá soporte ao citoplasma e é responsable do movemento celular. Os seus compoñentes...